Zaburzenia wzwodu — objawy

Zaburzenia wzwodu to niemożność uzyskania i/lub utrzymania erekcji wystarczającej do satysfakcjonującego stosunku seksualnego. Takie zaburzenia zazwyczaj objawiają się:
- częściową lub całkowitą niemożnością uzyskania wzwodu, mimo stymulacji i odczuwanego podniecenia,
- wzwodem zanikającym przed ejakulacją,
- przedłużającym się czasem osiągnięcia wzwodu,
- problemem z uzyskaniem wytrysku,
- niską jakością aktywności seksualnych,
- obniżonym libido.

Zaburzenia erekcji — czynniki ryzyka

Do czynników ryzyka występowania zaburzeń erekcji możemy zaliczyć wiek, obecność chorób przewlekłych (ogólnoukładowych, naczyniowych, neurologicznych, wrodzonych, psychicznych), przebyte urazy i zabiegi okolicy miednicy i centralnego układu nerwowego oraz przyjmowanie niektórych leków, a także trwanie w dysfunkcyjnej relacji. Podążając za Seksuologią Polską 2013, na zaburzenia erekcji na świecie cierpi około 150 milionów mężczyzn, a przewiduje się, że do 2025 r. ta liczba może się podwoić. Te dane wskazują jak częsty i progresywny obecnie jest ten problem.

Zaburzenia erekcji — przyczyny

Ze względu na przyczynę, zaburzenia wzwodu możemy podzielić na:

- przyczyny wrodzone/anatomiczne: takie jak np. spodziectwo, wierzchniactwo, niedorozwój prącia, choroba Peyroniego,

- przyczyny naczyniopochodne: np. nadciśnienie, choroba wieńcowa, choroby obwodowych naczyń krwionośnych (miażdżyca), hiperlipidemia, cukrzyca, usunięcie pęczków naczyniowo-nerwowych z okolicy miednicy,

- przyczyny hormonalne: np. hiperprolaktynemia, hipogonadyzm, zaburzenia wydzielnicze tarczycy i kory nadnerczy, niedoczynność przysadki mózgowej lub mnogie zaburzenia wewnątrzwydzielnicze,

- przyczyny neuropochodne: np. choroby zwyrodnieniowe OUN (np. SM, SMA, ch. Parkinsona), przebyty udar, nowotwory OUN, uraz rdzenia kręgowego, polineuropatie, zabiegi zaotrzewnowe, operacje jelita grubego i cewki moczowej, prostatektomia, która oprócz problemów ze wzodem,  może skutkować także nietrzymaniem moczu — więcej przeczytasz w artykule.

- przyczyny urazowe: np. złamanie prącia lub miednicy, przerwanie rdzenia kręgowego,

- przyczyny farmakologiczne: np. przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych, przeciwpsychotycznych, przeciwnadciśnieniowych, antyandrogenowych, sterydów anabolicznych,

- stosowanie używek: np. narkotyki, palenie tytoniu, spożywanie alkoholu,

- przyczyny psychogenne: trudności w relacji, brak intymnego nastroju, choroby psychiczne, lęk przed ojcostwem, obniżona samoocena, przewlekły stres, przebyte traumy.

Jak leczyć zaburzenia erekcji

Leczenie zaburzeń erekcji jest zależne od przyczyny, a nie rzadko jest to problem wielowymiarowy i może być powodowany niezdrowym stylem życia, na który może składać się obniżona aktywność fizyczna, przewlekły stres, niewystarczająca ilość snu, spożywanie wysoko przetworzonych produktów, stosowanie używek. W takim przypadku już zmiana zachowań żywieniowych regularne podejmowanie aktywności fizycznej odpowiednia higiena pracy, snu i wypoczynku przyniesie poprawę w zakresie problemów ze wzwodem. Jeżeli problem jest psychogenny, warto podjąć działania z pomocą specjalisty psychologa/ seksuologa, skorzystać z terapii dla par lub psychoterapii. Objawowo zaburzenia wzwodu można wspomagać farmakologicznie po konsultacji z urologiem/ seksuologiem (np. Tadalafil, Syndenafil). Ważne jest jeśli to możliwe, wyleczenie lub ustabilizowanie choroby podstawowej, mającej wpływ na zaburzenia erekcji.

Jeżeli problem ze wzwodem powodowany jest przyjmowaniem środków farmaceutycznych, należy zapytać lekarza prowadzącego czy jest dostępna inna forma leczenia/modyfikacja dawki lub leku. Zaburzenia hormonalne można łagodzić w postaci przyjmowania np. testosteronu. Jedną z metod inwazyjnych jest ostrzykiwanie ciał jamistych (np. Caverject, Viridal). Dostępną formą, zlecaną przez lekarza jest podawanie do cewki moczowej Alprostadilu. Kolejną formą wspomagania wzwodu może być stosowanie urządzeń próżniowych, bądź protezy prącia.